19-07-2014, 14:24
Właśnie przeczytałem po raz kolejny "Czardasz z mangalicą" i jestem jeszcze bardziej pod wrażeniem tej książki. Utwierdziłem się w przekonaniu, że "Czardasz ... " jest lekturą głębiej wchodzącą w węgierską duszę, niż "Gulasz z turula". Przez to jest być może pozycją bardziej hermetyczną, trudniejszą w czytaniu dla osób nie związanych emocjonalnie z Węgrami. Jest to jednak lektura - nie napiszę obowiązkowa bo to się kojarzy ze szkolnym obowiązkiem - napiszę wymarzona (bo brzmi dużo cieplej), dla miłośników tego kraju, którzy mieli okazję poznać - mniej lub bardziej - senny i nieco dusznawy klimat węgierskiej prowincji.
Czytałem "Czardasza ..." z zakreślaczem w ręku i na zielono zaznaczałem zdania idealnie określające sedno węgierskości, ale czasem trafnie mówiące o Polsce, o świecie, o życiu.
Pozwolę sobie co jakiś czas wpisywać króciutkie cytaty. Być może ktoś zachęcony tymi fragmentami sięgnie po "Czardasz ..." w całości. Mam nadzieję, że pan Krzysztof (jeśli czyta czasem nasze Forum) nie będzie miał nic przeciwko temu pomysłowi.
"O ile sercem każdego miasta jest główny plac, żyłami ulice do niego dochodzące, płucami parki i tereny zielone, o tyle żołądkiem węgierskiego miasta jest bazar albo hala targowa" - str. 59.
"Czuje prawdziwą, beznadziejna sympatię do węgierskiej prowincji, mam sentyment do tej spokojnej nudy, pod która kryją się jakieś groźne emocje. Lubię te ogromne przestrzenie małego kraju, powtarzalność krajobrazu, naprzemienne pola kukurydzy i słoneczników, dojrzewających w lipcowym skwarze, a wiosna żółte morze rzepaku" - str. 131.
"Nie ma nic smutniejszego, niż wesołe miasteczka" - str. 102.
Czytałem "Czardasza ..." z zakreślaczem w ręku i na zielono zaznaczałem zdania idealnie określające sedno węgierskości, ale czasem trafnie mówiące o Polsce, o świecie, o życiu.
Pozwolę sobie co jakiś czas wpisywać króciutkie cytaty. Być może ktoś zachęcony tymi fragmentami sięgnie po "Czardasz ..." w całości. Mam nadzieję, że pan Krzysztof (jeśli czyta czasem nasze Forum) nie będzie miał nic przeciwko temu pomysłowi.
"O ile sercem każdego miasta jest główny plac, żyłami ulice do niego dochodzące, płucami parki i tereny zielone, o tyle żołądkiem węgierskiego miasta jest bazar albo hala targowa" - str. 59.
"Czuje prawdziwą, beznadziejna sympatię do węgierskiej prowincji, mam sentyment do tej spokojnej nudy, pod która kryją się jakieś groźne emocje. Lubię te ogromne przestrzenie małego kraju, powtarzalność krajobrazu, naprzemienne pola kukurydzy i słoneczników, dojrzewających w lipcowym skwarze, a wiosna żółte morze rzepaku" - str. 131.
"Nie ma nic smutniejszego, niż wesołe miasteczka" - str. 102.