Wystawy czasowe

[EtnoMuzeum]

W zbiorach muzeum znajduje się ok. 300 000 eksponatów. Z oczywistych względów muzeum nie jest w stanie wystawić ich wszystkich naraz, dlatego co jakiś czas organizowane są tematyczne wystawy czasowe. Warto śledzić, jakie wystawy są aktualnie organizowane, aby nie przegapić wyjątkowych okazji do zapoznania się z bogatymi zbiorami muzeum! Tym bardziej, że bilet kombinowany jest niewiele droższy od zwykłego bilety (szczegóły w wątku Bilety wstępu).

Niecierpliwi zaś już teraz mogą zajrzeć do internetowej bazy danych, gdzie dostępnych jest 60 000 eksponatów! Muzeum zaprasza do zapoznania się ze zbiorami z działu gospodarstwa, technologii, gospodarstwa domowego, tekstyliów, rytuałów oraz zbiorami regionalnymi. Również Archiwum Etnologiczne udostępnia 38 000 zdjęć, rysunków, obrazów, pocztówek i slajdów. Praca nad powiększeniem bazy danych odbywa się cały czas.

baza danych w języku węgierskim dostępna tutaj:
http://public.neprajz.hu/main.php?ab=nep...pl=neprajz

baza danych w języku angielskim dostępna tutaj:
http://public-en.neprajz.hu/main.php?ab=...pl=neprajz

[EtnoMuzeum]

„Kobiety, dywany, przemysł domowy”
24.06.2011 – 20.01.2013

Wystawa prezentuje przygotowywane w domostwach dywany na tle dążeń przemysłu domowego. W całej Europie przemysł domowy pomógł kobietom otrzymywać zapłatę za swoją ręczną pracę oraz wyjść z biedy (zakładanie warsztatów nauki, kursów, przydział warsztatów tkackich, organizowanie wystaw i bazarów). Integrujące dążenia obejmujące cały obszar Monarchii Austro-Węgierskiej ukazane są w jej wielonarodowym bogactwie: na wystawie obok dywanów rumuńskich, serbskich i bułgarskich, pojawiają się tzw. farbowane (festékes) dywany seklerskie. W ciekawy sposób ukazana jest różnorodność eksponatów, występujące między nimi techniczne i funkcjonalne podobieństwa i różnice.

Kuratorzy: Hajnalka Fülöp, Mónika Lackner
Projektant wystawy: Krisztina Jerger

[EtnoMuzeum]

„Do końca pozostaniemy w prawdziwej wierze… – badanie pieśni ludowej w latach pięćdziesiątych XX wieku”
Wystawa zorganizowana z okazji Tygodnia Sztuk Sakralnych oraz roku László Lajthy
15.09.2012 – 17.02.2013

Wystawa prezentuje osiągnięcia w zbieraniu i dokumentowaniu pieśni ludowej dokonane przez László Lajthego oraz tzw. grupę Lajthy. Grupa kontynuowała rozpoczęty cykl płyt analogowych „Pátria”, zbierając nagrania ludowej muzyki i tańców. László Lajtha razem z Zsuzsanną Erdélyi i Margit Tóth badania prowadzili na terenie Węgier Zachodnich, ich praca ma niezwykłe znaczenie w badaniu, zapisie i systematyzacji wokalnej i instrumentalnej historycznej muzyki ludowej. W latach pięćdziesiątych XX wieku zebrali znaczący materiał pieśniowy. Zsuzsanna Erdélyi wspomina: „Wujek Laci zastrzegł, że święte tematy nie mogą stanowić przeszkody, imiona Jezusa Chrystusa, Maryi Dziewicy mogą się pojawić”. Grupa Lajthy zebrała 300 taśm nagrań.

Ogromne kulturalne dziedzictwo ukazane zostało na wystawie w postaci nut, protokołów, przedmiotów oraz naturalnie nagrań pochodzących z badań.

Kurator: Krisztina Pálóczy

[EtnoMuzeum]

Muzeum serdecznie zaprasza na wydarzenie zamykające wystawę "Kobiety, dywany, przemysł domowy" w niedzielę 20 stycznia 2013, godz. 10.00-14.00! Szczegółowy program znajduje się z Aktualnościach.

Jednocześnie zapraszamy na otwarcie nowych wystaw czasowych, które odbędzie się 25 stycznia 2013 o godz. 17.00. Szczegóły wkrótce!

[EtnoMuzeum]

„Saaremaa, Hiiumaa, Muhumaa
Obraz etnograficzny Archipelagu Estońskiego sprzed stu lat – kolekcja Aladára Bána”

26.01.2013 – 05.05.2013

Wystawa prezentuje etnograficzną kolekcję tłumacza i folklorysty Aladára Bána (1871-1960), dokładnie sto lat po skolekcjonowaniu eskponatów i pierwszej wystawie z 1912 roku. Zatopiony w pracy nad fińskim językiem i kulturą, po roku 1910 Aladár Bán zwrócił się w stronę folkloru i etnografii estońskiej. Jako, że tłumaczył estoński epos narodowy „Kalevipoeg” wiele razy podróżował po Estonii, gdzie zebrał znaczący materiał, specjalnie dla Muzeum Etnograficznego. Muzeum zawdzięcza jemu początek estońskich zbiorów etnograficznych.

Dzięki niespotykanej kolekcji Aladára Bána, jego sprawozdań z podróży oraz pism, przed odwiedzającym odsłania się Estonia początku XX wieku: tradycyjne rękodzieło i sztuka ludowa, różnorodne tekstylia, charakterystyczne stroje, przedmioty codziennego użytku i biżuteria. Widoczny staje się złożony obraz etnograficzny Archipelagu Estońskiego, podobieństwa i różnice pomiędzy poszczególnymi wyspami, oraz cechy charakterystyczne, które tworzą wyjątkowość i niepowtarzalność estońskiej sztuki ludowej.

Estonia na początku XX wieku nie posiadała jeszcze politycznej niezależności. Jako część Imperium Rosyjskiego składała się z dwóch dużych jednostek terytorialnych: Estlandu i Livlandu, oraz z należących do nich wysp, z których największe to Saaremaa (Ösel), Muhumaa (Moon) és Hiiumaa (Dagő). Aladár Bán przebywał i zbierał przede wszystkim na tych wyspach, oraz u żyjącej na kontynencie małej grupy etnicznej Setu, dla której podobnie jak dla archipelagu, charakterystyczne było zamknięcie i odizolowanie.

Wystawa przynosi przeżycia odkrywania, pojawia się obraz obco brzmiących wysp Saaremaa, Muhumaa és Hiiumaa. Zachęca również do odkrycia nowego, do tej pory mniej znanego punktu na mapie kulturalnej Europy.

Kurator wystawy: Ágnes Kerezsi

[EtnoMuzeum]

„Lud ptactwa wodnego. Filmowe wędrówki Lennarta Meri, 1969-1988”
Wystawa Instytutu Estońskiego na Węgrzech

26.01.2013 – 31.03.2013


Wystawa fotograficzna prezentuje ekspedycje (oraz jej rezultaty) byłego prezydenta Estonii Lennarta Meri, który jeszcze jako filmowiec w latach 1969-1988 dokumentował bogatą kulturę ludów ugrofińskich.

Lennart Meri (1929-2006) był wielkim mężem stanu oraz popularnym prezydentem (1992-2001), poza tym pisarzem i reżyserem, który pragnął opowiedzieć pradawną historię Estończyków i ludów pokrewnych, szukając odpowiedzi na pytania, kim są, skąd przychodzą i dokąd zmierzają.

Imprezą towarzyszącą wystawie są retrospektywne projekcje filmów Lennarta Meri. Publiczność może zobaczyć następujące filmy:

Veelinnurahvas (Vízimadarak népe, 1970),
Linnutee tuuled (A Tejút fiai, 1977),
Šamaan (A sámán, 1997),
Kaleva hääled (Kalev hangjai, 1985),
Toorumi pojad (Tórum fiai, 1989)

Film dokumentalny o pracy Lennarta Meri:
Tantsud Linnuteele. Pildistusi Lennart Meri filmirännakutelt (Táncok a Tejútnak. Képek Lennart Meri filmes vándorútjairól), 2011. Reżyser: Jaak Lőhmus

Realizator wystawy gościnnej: Ágnes Kerezsi

[EtnoMuzeum]

Projekcje filmów Instytutu Estońskiego
Na wystawie „Lud ptactwa wodnego. Filmowe wędrówki Lennarta Meri, 1969-1988”

Przed projekcjami filmów o godz. 15.00 etnografka Ágnes Kerezsi zaprasza na oprowadzanie po swojej wystawie zatytułowanej „Saaremaa, Hiiumaa, Muhumaa. Obraz etnograficzny Archipelagu Estońskiego sprzed stu lat – kolekcja Aladára Bána”

Filmy będą w języku oryginalnym, z napisami węgierskimi.
Miejsce: Muzeum Etnograficzne, II. piętro
Bilet wstępu: obejrzenie wystawy z oprowadzaniem oraz projekcja filmu 1400 HUF

26 stycznia 2013 – 31 marca 2013
bez przerwy w godz. 10.00 - 18.00
Táncok a Tejútnak. Képek Lennart Meri filmes vándorútjairól
(2011, Jaak Lőhmus, 60 min.)
Film dokumentujący pracę Lennarta Meri. Pokazuje, z jakimi trudnościami musieli się zmierzyć realizatorzy filmów pracujący w Związku Radzieckim, wypowiadają się również pracujący razem z Meri kompozytor Veljo Tormis, pisarz Jann Kaplinski i językoznawca Tőnu Seilenthal.

2 lutego 2013, godz. 16.00
A sámán (1997, 22 min.)
Film, którego zdjęcia zostały wykonane w 1977 roku na Półwyspie Tajmyr, wprowadza oglądającego być może w najbardziej wyjątkowe zwyczaje zanikającego okresu: w tajemnice obrzędu szamańskiego Nganasanów.

Kaleva hangjai (1985, 42 min.)
Esej filmowy o pamięci, stosunkach pomiędzy ludami ugrofińskimi, rysunkach na skałach Karelów, Kalevali i Święcie Niedźwiedzia Chantów. W rozdziale zamykającym, do muzyki Veljo Tormis powstają do życia pradawne rytuały związane z rzemiosłem kowalskim.

16 lutego 2013, godz. 16.00
A vízimadarak népe (1972, 55 min.)
Film dokumentalny o historii, rozwoju, związkach językowych i kulturowych ludów ugrofińskich i samojedzkich. Przedstawiona na ekranie codzienność ludzi mówiących w językach kamasyjskim, nienieckim, chantyjskim, komi, maryjskim i karelskim, na przełomie lat 60. i 70. XX wieku.

2 marca 2013, godz. 16.00
A Tejút fiai (1978, 54 min.)
Kontynuacja filmu "Vízimadarak népe", która została zrealizowana we współpracy z Węgierską Telewizją. Znajdujący się przez długi czas na zakazanej liście w Związku Radzieckim film przedstawia tradycje Finów, Wepsów, Wotów, grupy Seto, Mordwinów, Mansów, Węgrów, Saamów, Nganasanów oraz Estończyków.

9 marca 2013
godz. 10.00 - 15.00
Estońskie lekcje muzealne dla dzieci
Animator: Kata Bodnár

godz. 16.00
Tórum fiai (1990, 61 min.)
Znajdziemy się w zachodniosyberyjskich rejonach, gdzie w II poł. lat 80. XX wieku odżywa ponad trzytysiącletnia tradycja: Święto Niedźwiedzia u Chantów.

5 maja 2013
godz. 10.00 - 15.00
Estońskie lekcje muzealne dla dzieci
Animator: Kata Bodnár

godz. 15.00
Oprowadzanie po wystawie „Saaremaa, Muhumaa és Hiiumaa. Obraz etnograficzny Archipelagu Estońskiego sprzed stu lat – kolekcja Aladára Bána”
Oprowadzająca po wystawie: kuratorka wystawy etnografka Ágnes Kerezsi

[EtnoMuzeum]

Tórum fiai
Rodzinny dzień pod znakiem ptaków wodnych i odpędząjących piekielne moce rękawiczek
9 marca 2013, 14.00-18.00

Kto jeszcze nie widział wystaw estońskich, zapraszamy serdecznie na popołudnie rodzinne przybliżające tradycyjną kulturę oraz życie współczesne Estończyków i innych grup etnicznych zamieszkujących Syberię. Szczegóły w aktualnościach!

[EtnoMuzeum]

Polecam ciekawą wystawę!

Vidas Gitanas – Cyganie w Hiszpanii
Wystawa gościnna Instytutu Kultury Romskiej w Madrycie
5 kwietnia 2013 – 9 czerwca 2013

Romowie tworzą największą mniejszość etniczną w Europie. Sięgające wiele stuleci tradycje wędrownego życia sprawiły, że musieli polegać przede wszystkim na sobie, czego konsekwencją jest ogólny brak wiedzy na temat ich społecznej rzeczywistości i kultury. Wystawa „Vidas Gitanas. Cyganie w Hiszpanii” pokazuje historię Romów hiszpańskich, bez truizmów przedstawia wartości, które ze sobą przynieśli oraz ich udaną integrację. Wystawa jest wynikiem wspólnej pracy Romów i osób nienależących do mniejszości romskiej, w sposób nowoczesny ukazuje najważniejszą mniejszość etniczną Hiszpanii.

Głównym celem hiszpańskich organizatorów było przedstawienie owianej stereotypami romskiej historii oraz obecnej rzeczywistości, przegląd dawnego i obecnego bogactwa sztuki romskiej, oraz ukazanie, w jaki sposób sztuka ta wpływała na hiszpańską kulturę. Wyróżniona została symboliczna rola flamenco, które stanowi dziś organiczną część dziedzictwa kulturowego Hiszpanii. Prace znanych fotografów ukazują, w jaki sposób wspólnota cygańska żyje obecnie oraz które elementy sztuki pielęgnowane są do dnia dzisiejszego.

Wystawa koncentruje się na mało znanym życiu codziennym Romów mieszkających w Hiszpanii, jednocześnie stara się spojrzeć na ich przyszłość. Obok zdjęć, przedmioty i filmy przekazują nam, kim oni są, jak żyją i pracują, jaka była ich przeszłość, jaka jest ich teraźniejszość? Jak potrafili przezwyciężyć tyle trudności? Wśród jakich wyzwań muszą uobecniać swoją „romskość”, w XXI wieku, w zglobalizowanym i technologicznie rozwiniętym świecie?

Zorganizowana przez działającą przy Ministerstwie Kultury w Hiszpanii fundację pożytku publicznego, Instituto de Cultura Gitana w Madrycie (Instytut Kultury Romskiej) wystawa „Vidas Gitanas. Cyganie w Hiszpanii” odwiedziła już dwa miejsca w Hiszpanii: Grenadę i Madryt. Wystawa została zrealizowana w ramach projektu unijnego, którego węgierskim członkiem konsorcjum jest Kisebbségi és Emberi Jogi Alapítvány (KEJA) (Fundacja Praw Mniejszości i Człowieka). Wystawa odwiedzi następnie Wiedeń, potem Portugalię.

Sponsorem wystawy jest Accion Cultural Espanola (AC/E).

Hiszpańscy kuratorzy: Joaquín López Bustamante i Joan Oleaque Moreno.
Węgierscy kuratorzy współpracujący: György Szeljak i Péter Szuhay.

[EtnoMuzeum]

„Zdjęcia, Cyganie, cygańskie zdjęcia.
Jak widzi ich większość, jak sami siebie widzą”
6 kwietnia 2013 - 9 czerwca 2013

Zapraszamy do obejrzenia nawiązującej do wystawy „Vidas Gitanas – Cyganie w Hiszpanii” mini-wystawy „Zdjęcia, Cyganie, cygańskie zdjęcia. Jak widzi ich większość, jak sami siebie widzą”. Wystawa jest nawiązaniem do wystawy zorganizowanej przez Muzeum Etnograficzne w 2011 roku w Walencji, gdzie pokazane zostały zdjęcia węgierskich Cyganów, począwszy od ostatnich dziesięcioleci XIX wieku do dnia dzisiejszego, przy wykorzystaniu etnograficznego, socjologicznego i antropologicznego podejścia oraz właściwości fotografii reporterskiej.