Południe: Szeged / Segedyn

[Ribizli]

O architekcie Ede Magyar pisałam juz poprzednio tutaj i tutaj. Chciałabym dodać jeszcze kilka słów o nim, gdyż w swoim krótkim życiu dużo zrobił dla tego miasta i to, że Szeged dzisiaj jest miastem, jakim jest, jest dużą jego zasługą. Za największe jego osiągnięcie jest uważany Reök palota, po którym to okrzyknięto go "węgierskim Gaudim" i dzięki któremu zaczął dostawać wiele zamówień. Oprócz większych projektów, jak teatry czy kościoły, często przyjmował zamówienia na mniejsze 2-piętrowe czynszowe kamienice, ktore stoją po dziś dzień rozrzucone po śródmieściu i które tworzą jego atmosferę. Prawdę powiedziawszy, był on długo niedoceniony przez swoich rodaków i nawet dzisiaj pozostaje nieznany dla większości. Dlaczego? Ani jeden z jego projektów nie stoi w Budapeszcie (a głównie w Szegedzie i okolicach), zmarł w młodym wieku (35 lat) i nigdy nie byl związany zawodowo z żadną znaną pracownią architektoniczną. Wręcz przeciwnie, jako syn stolarza, uczył się od podstaw i zajmował się sam murarstwem, hydrauliką, budową fundmentów zanim zajął się projektowaniem. A właśnie styl zaprojektowanych przez niego domów (właśnie tych 2-piętrowych) nadaje specyficzny styl miastu, a także wielu pobliskim miejscowościom (także w miasteczkach dzisiejszej Serbii).
Zaprojektowana przez niego kamienica, stojąca na Jósika utca 14, stała się też miejscem tragedii: tutaj właśnie Ede Magyar zakochany nieszczęśliwie w żonie zleceniodawcy owegoż budynku i tonący w długach, odebrał sobie życie przez strzał z pistoletu przed drzwiami ukochanej. Zawsze kiedy przechodzę obok tego budynku, to przypomina mi się ta smutna historia...Obecnie miasto opiekuje się jego grobem na segedynskim cmentarzu z udzędu, w uznaniu za zasługi dla miasta.
Poniżej kamienica na Jósika 14 i kilka czynszowych domów w Szegedzie zaprojektowanych przez niego.

Kamienica na Jósika 14