11-10-2016, 20:08
Wass Albert (1908-1998), wiersze.
Zastanawiałem się nad modlitwą, nadal jest aktualna...
Wass Albert: Miatyánk
Ki vagy a mennyekben. Emberfölötti roppant magasságban...
Szenteltessék meg a Te neved ebben az elvadult világban!
Jöjjön el a Te országod újra magyarok földjén.
S legyen meg a Te akaratod, mint a mennyekben-úgy odahaza is.
A mi mindennapi kenyerünket add meg nekünk, Uram, de ne feledkezz meg éhező véreinkről sem Erdély meggyötört földjén.
Bocsásd meg a mi vétkeinket, megszenvedtünk értök. De míg népünket kínozzák odahaza, ne kívánd, Uram, hogy megbocsássunk a kínzóinknak!
Idegen ország jólétében ne vígy bennünket a kísértésbe, se minket se a gyermekeinket, se az unokáinkat, hogy magyar voltunkról megfeledkezve hűtlenek legyünk a szenvedőkhöz.
De szabadíts meg, Uram, a gonosztól!
Hogy Tied lehessen újra magyarok földjén az ország, a hatalom meg a dicsőség, örökkön örökké... de ha lehet, még holnap, mert gyöngül már bennünk a honvágyba belefáradt élet, s ha nem igyekszel, Uram, maholnap idegen földbe temetik csontjainkat, s bús lelkünknek nehezére lesz majd meglelnie a szörnyű távolságon át a régi otthon helyét, ahova emlékeink sokasága már régen hazavár. Ámen.
Wass Albert: Ojcze nasz
Który jesteś w niebie. Ponad ludźmi na wszelkiej wysokości...
Święć się imię Twoje w tym dzikim świecie!
Wróć królestwo Twoje na węgierską ziemię.
Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i w Ojczyźnie.
Chleba naszego powszedniego daj nam Panie i nie zapomnij o głodujących krewnych naszych na umęczonej ziemi Siedmiogrodu.
Przebacz nam nasze winy, za które wystarczająco już wycierpiliśmy. Ale gdy lud nasz w Ojczyźnie torturują, nie żądaj Panie, abyśmy wybaczali oprawcom naszym!
Dobrobytem obcego kraju nie wódź na pokuszenie ani nas, ani dzieci, ani wnuków naszych, abyśmy zapominając o naszej węgierskości stali się niewiernymi do cierpiących.
Ale wybaw nas Panie od złego!
Niech ponownie zstąpi Twoje królestwo, potęga i chwała na ziemie Węgrów, na wieki wieków... a jeśli to możliwe, to nawet już jutro, bo gaśnie już w nas życie zmęczone tęsknotą za ojczyzną, a jeśli się nie postarasz Panie, to prędzej czy później w obcej ziemi zakopią kości nasze, a zasmuconym duszom naszym trudno będzie odnależć w tym bezkresie miejsca rodzinne, w których od dawna na nas czekają najprzeróżniejsze wspomnienia. Amen.
Zastanawiałem się nad modlitwą, nadal jest aktualna...
Wass Albert: Miatyánk
Ki vagy a mennyekben. Emberfölötti roppant magasságban...
Szenteltessék meg a Te neved ebben az elvadult világban!
Jöjjön el a Te országod újra magyarok földjén.
S legyen meg a Te akaratod, mint a mennyekben-úgy odahaza is.
A mi mindennapi kenyerünket add meg nekünk, Uram, de ne feledkezz meg éhező véreinkről sem Erdély meggyötört földjén.
Bocsásd meg a mi vétkeinket, megszenvedtünk értök. De míg népünket kínozzák odahaza, ne kívánd, Uram, hogy megbocsássunk a kínzóinknak!
Idegen ország jólétében ne vígy bennünket a kísértésbe, se minket se a gyermekeinket, se az unokáinkat, hogy magyar voltunkról megfeledkezve hűtlenek legyünk a szenvedőkhöz.
De szabadíts meg, Uram, a gonosztól!
Hogy Tied lehessen újra magyarok földjén az ország, a hatalom meg a dicsőség, örökkön örökké... de ha lehet, még holnap, mert gyöngül már bennünk a honvágyba belefáradt élet, s ha nem igyekszel, Uram, maholnap idegen földbe temetik csontjainkat, s bús lelkünknek nehezére lesz majd meglelnie a szörnyű távolságon át a régi otthon helyét, ahova emlékeink sokasága már régen hazavár. Ámen.
Wass Albert: Ojcze nasz
Który jesteś w niebie. Ponad ludźmi na wszelkiej wysokości...
Święć się imię Twoje w tym dzikim świecie!
Wróć królestwo Twoje na węgierską ziemię.
Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i w Ojczyźnie.
Chleba naszego powszedniego daj nam Panie i nie zapomnij o głodujących krewnych naszych na umęczonej ziemi Siedmiogrodu.
Przebacz nam nasze winy, za które wystarczająco już wycierpiliśmy. Ale gdy lud nasz w Ojczyźnie torturują, nie żądaj Panie, abyśmy wybaczali oprawcom naszym!
Dobrobytem obcego kraju nie wódź na pokuszenie ani nas, ani dzieci, ani wnuków naszych, abyśmy zapominając o naszej węgierskości stali się niewiernymi do cierpiących.
Ale wybaw nas Panie od złego!
Niech ponownie zstąpi Twoje królestwo, potęga i chwała na ziemie Węgrów, na wieki wieków... a jeśli to możliwe, to nawet już jutro, bo gaśnie już w nas życie zmęczone tęsknotą za ojczyzną, a jeśli się nie postarasz Panie, to prędzej czy później w obcej ziemi zakopią kości nasze, a zasmuconym duszom naszym trudno będzie odnależć w tym bezkresie miejsca rodzinne, w których od dawna na nas czekają najprzeróżniejsze wspomnienia. Amen.