09-10-2012, 9:32
A teraz Elżbieta Dąbrowska - Węgrzy 1979 r. PAN Kultura Europy wczesnośredniowiecznej zeszyt 5:
"Węgrzy są też jedynymi koczownikami pochodzenia stepowego, którym udało się utrzymać w Europie i stworzyć samodzielne i trwałe państwo o zwartej podstawie etnicznej, łącząc w jego instytucjach elementy przyniesione ze Wschodu , a także zapożyczone od podbitej słowiańskiej i sąsiedniej Monarchii Ottońskiej.
W XIII wieku w poszukiwaniu praojczyzny swego ludu i pogańskich współbraci podejmowali dominikanie węgierscy dwukrotnie wyprawy na Wschód. Około roku 1232 dominikanin Otton spotkał na obszarach sąsiadujących Z Kaukazem Węgrów, którzy mieli mu udzielić wskazówek do odnalezienia siedzib jego ludu. Opierając się na ich relacji wyruszył w roku 1235 brat Julian z towarzyszami i w basenie jednego z dopływów Wołgi (najprawdopodobniej na lewym jej brzegu) znalazł lud rozumiejący język węgierski i przechowujący pamięć o wędrówce swych współbraci na Zachód. Powróciwszy na Ruś, w roku 1237 Julian nie mógł już do niego dotrzeć wobec najazdu mongolskiego, lecz towarzysze jego spotkali w ziemi suzdalskiej zbiegłych <wschodnich Węgrów>, którzy opowiezieli im o zagładzie swego ludu.
W początkach XIV wieku przybył do Baszkirii węgierski franciszkanin Joganka, lecz śladów rozumiejącej jego mowę ludności już nie odnalazł. Natomiast według niepublikowanej relacji z drugiej połowy XVI lub z pierwszej połowy XVII wieku w dolnym biegu Kamy znajdowało się jeszcze szczątkowe osadnictwo ugryjskie.
"Węgrzy są też jedynymi koczownikami pochodzenia stepowego, którym udało się utrzymać w Europie i stworzyć samodzielne i trwałe państwo o zwartej podstawie etnicznej, łącząc w jego instytucjach elementy przyniesione ze Wschodu , a także zapożyczone od podbitej słowiańskiej i sąsiedniej Monarchii Ottońskiej.
W XIII wieku w poszukiwaniu praojczyzny swego ludu i pogańskich współbraci podejmowali dominikanie węgierscy dwukrotnie wyprawy na Wschód. Około roku 1232 dominikanin Otton spotkał na obszarach sąsiadujących Z Kaukazem Węgrów, którzy mieli mu udzielić wskazówek do odnalezienia siedzib jego ludu. Opierając się na ich relacji wyruszył w roku 1235 brat Julian z towarzyszami i w basenie jednego z dopływów Wołgi (najprawdopodobniej na lewym jej brzegu) znalazł lud rozumiejący język węgierski i przechowujący pamięć o wędrówce swych współbraci na Zachód. Powróciwszy na Ruś, w roku 1237 Julian nie mógł już do niego dotrzeć wobec najazdu mongolskiego, lecz towarzysze jego spotkali w ziemi suzdalskiej zbiegłych <wschodnich Węgrów>, którzy opowiezieli im o zagładzie swego ludu.
W początkach XIV wieku przybył do Baszkirii węgierski franciszkanin Joganka, lecz śladów rozumiejącej jego mowę ludności już nie odnalazł. Natomiast według niepublikowanej relacji z drugiej połowy XVI lub z pierwszej połowy XVII wieku w dolnym biegu Kamy znajdowało się jeszcze szczątkowe osadnictwo ugryjskie.