,,Wieczorem radio podaje, że tegoroczną Nagrodę Nobla otrzymał pisarz amerykański William Faulkner. To dobry pisarz, jeden z nielicznych autorów amerykańskich, którzy nie piszą bestselerów, tylko ksiązki. W tym roku zapadła słuszna decyzja"
,,Rano telegram z Budapesztu od brata: w mieście rozeszła się wiadomość o mojej śmierci, prosi on o odpowiedź. Telegrafuję, że wiadomość o mojej smierci pozostaje na razie w sferze marzeń."
,,Co ja miałem naprawdę wspólnego z tymi kobietami, które przeszły przez moje życie?Osobiście bardzo niewiele. prawdziwie i rzeczywiście obchodzi mnie tylko Rozum. To Rozum patrzył, najczęściej obojętnie, na to, co robiło moje ciało"
..A strzałokrzyżowcy sądzą, że te draństwa komunistów usprawiedliwiają ich draństwa"
,,Siena. Tu mówią najczystszym językiem włoskim. W tym nie naruszonym mieście toskańskim na skutek jakiegoś czaru przechował się język włoski: melodia, która stała się mową. (...) Są dumni, że tylko oni - jedyni w całych Włoszech - zachowali w czystości żywą mowę Petrarki i po siedmiuset latach przemawiają jego językiem, tego Petrarki , którey absolutnie nie bbył dumny z tego, że pisał językiem ludu, po włosku. Lekceważył wszystko, co napisał po włosku, z tego samego powodu gardził też sławnym Dekameronem , dziełem swego przyjaciela Boccaccia. Spośród własnych dzieł dumny był jedynie z Afryki, w której sławił Scypiona. ... Napisał ją po łacinie. Wielki ów pisarz był tez wielkim snobem. Ale to jednak on po wsze czasy nadał językowi XIV wieku melodię i dźwięczność. I ta melodia ciągle żyje w świadomości mieszkańców Sieny. Sieneńczycy nie uważają za czysta mowę nawet mowy florentczyków. Rzymian słuchają , wzruszając ramionami , a na dźwięk mowy neapolitańczyków nerwowo machają ręką, tej gwary nie uważają już nawet za prawdziwie włoską. Takiej lingwistycznej pychy nie spotkałem nigdzie indziej w Europie".
1951
,,Wszystko trzeba wytrzymać z wyjątkiem jednego: nikt nie może wymagać ode mnie , bym znosił towarzystwo bezczelnych, niekulturalnych i nikczemnych ludzi"
,,Na kursie angielskiego w British Council. Teacher pyta studentów, który z wielkich dwudziestowiecznych pisarzy angielskich był cudzoziemcem. Jest nas dwudziestu, w większości Włosi, nikt nie wie. Kiedy mówię, że Joseph Conrad,patrzą na mnie z obcością i podejrzliwością"
18 kwietnia 1951
,,Nie wystarczy, że Bóg odzywa się do człowieka. Trzeba tez umieć odpowiedzieć"
26 kwietnia
,,Gdzie jest moja ojczyzna? Może na cmentarzu Farkasret, przy grobach mojego ojca i syna? Rano znów czytałem Janosa Aranya- to jest moja ojczyzna.
Bogactwo języka włoskiego zdumiewa mnie; jest znacznie barwniejszy, migotliwszy, bardziej ekstatycznie pomysłowy niż angielski"
,,Wszechmogący Boże, daj mi tyle pieniędzy lub jakąś możliwość zarobku, bym jeszcze pięć lat mogł pozostać we Włoszech"