Południe: Szeged / Segedyn

[Ribizli]

Nie wiem, czy zwróciliście uwagę, na metalowe płytki wmurowane w chodniki przy niektórych kamienicach. Można je znaleźć w wielu miastach węgierskich. Tutaj jedna z ulicy Szegedu:


Tu mieszkała
Hollender Józsefné
ur.1886 r.
dn.28.VI. 1944 r.
deportowana
nie powróciła

[Ribizli]

Ten most westchnień powstał na wzór mostów w Wenecji. W 1883 roku pomiędzy ratuszem, a stojącym obok pałacem powstało przejście z okazji planowanej wizyty Cesarza Franciszka Józefa. Miał on przybyć do Szegedu, aby obejrzeć postępy w odbudowie miasta po Wielkiej Powodzi i otworzyć nowy teatr. Mieszkając w pałacu, miał zagwarantowany bezpośredni dostęp do ratusza o każdej porze dnia i nocy.

[Ribizli]

Kárász utca jest głównym deptakiem Szegedu : łączy dwa główne place miasta Széchenyi tér (gdzie stoi ratusz) z Dugonics tér (główny budynek uniwersytetu). Po obu stronach ulicy stoją eleganckie domy, w których są sklepy, banki, kawiarnie itd. Po obu stronach ulicy stoja ławeczki. Ulica ta jest bardzo ruchliwa latem.
Na początku i końcu ulicy stoją postaci z brązu, które "witają " przechodniów.

[Ribizli]

Na ulicy Kárász pod numerem 14 stoi dom zaprojektowany przez Lipóta Baumhorna, "dyżurnego" architekta od synagog, w tym pięknej synagogi w Szegedzie. Baumhorn miał w zwyczaju, przebywając w jakimś mieście z projektem synagogi, przy okazji projektować jeden albo dwa domy mieszkalne. W Szegedzie właśnie jednym z tych domow stał się tzw. pałac Wagnera, który Baumhorn zaprojektował dla bogatego kupca, Gusztáva Wagnera. W dużym, narożnym domu na parterze znajdowało się 12 ekskluzywnych sklepow, a na dwóch piętrach luksusowe mieszkania. Zgodnie z wymogami epoki dom powstał w stylu secesyjnym. Na przestrzeni lat uległ pewnym zmianom, zwłaszcza za czasów socjalizmu mieszkania zostały przebudowane i podzielone na mniejsze.
Na poniższych zdjęciach ten sam budynek kiedyś (wtedy zakręcał tam tramwaj #1) i dzisiaj:

[Ribizli]

Szeged jest miastem leżącym na samym południu Węgier, zaledwie 15 km od granicy z Serbią. Nie na darmo jest zwany Miastem Słońca mając najwięcej dni słonecznych ze wszystkich miast na Węgrzech. Niska zabudowa, liczne place i fontanny, kawiarnie pod parasolami na zewnątrz i ulice zalane slońcem... Dużo budynków ma żółty i cipło-brązowy kolor, tak chararakterystyczny dla południowych miast.
Oto kilka przykładów:

Jeden z budynków należący do uniwersytetu

Budynek mieszkalny

Teatr Narodowy

[Ribizli]

Plac Lechnera (Lechner tér) jest już poza centrum, ale niedaleko. Stoją na nim dwie bliźniacze wille. Sto lat temu dwóch panów nauczycieli szkoły wyższej postanowiło wybudować domy obok siebie. Kupili parcele i wspólnymi siłami zaplanowali swoje domy. I w ten sposób powstały dwa bliźniacze domy, odpowiednio stojące pod numerami 2a i 2b. Motywy ludowe wokół okien i na drzwiach.
Tak to wygląda:





Klamka wymieniona i nie pasuje

[Ribizli]

W części miasta zwanej Rókus stoi neogotycki kościół katolicki pw. Św.Rocha (Szent Rókus templom). Jest to biały kościół z dwiema wieżami, które widać z daleka. Kościół ten ma ponad 100 lat i od zawsze opiekował się wiernymi z tej biedniejszej części miasta, jakim zawsze był Rókus. Przy kościele stoi rzeźba Najświętszej Marii Panny z Dzieciątkiem na jednej ręce a druga ręka jest wolna. Wierni często wkładają kwiaty w jej ręce i składają je przy jej nogach. W latach 50-tych, za czasów twardej komuny, zdarzył się cud! Mianowicie zwiędłe, suche kwiaty w prawej ręce Maryji nagle zakwitły! Lud uznał to za interwencję boską. Natomiast aparat partyjny nie bardzo wiedząc, jak się ustosunkować do tego cudu, po prostu cichcem którejś nocy obciął rzeźbie prawą rękę razem z kwiatami! Oczywiście, po jakimś czasie ręka zostala dorobiona. Jednak legenda jest żywa po dziś dzień wsród parafian kościoła i okolic...

[Ribizli]

Również w dzielnicy Rókus, ale już na obrzeżach miasta, mniej więcej trzy lata temu przy osiedlu postawiono bramy seklerskie, a dokładnie osiem. Postawiono je jedna za drugą na górce saneczkowej. Był to dar z Siedmiogrodu i każda brama jest inna (z innego województwa). Oprócz tego ze Słowacji przybył prawie 3-metrowy turul wyciosany z drewna. Zdania mieszkańców po dzień dzisiejszy są podzielone: niektórzy twierdzą, że bramy w ogóle nie pasują do otoczenia, inni mówią, że teraz nie można bezpiecznie zimą zjeżdżać sankami z górki, bo można walnąć w którąś z bram. Ale jest też wielu mieszkańców zadowolonych z patriotycznych symboli, uważając, że drewniane bramy i rzeźby wzbogacają raczej mało ciekawe otoczenie bloków socjalistycznych (węg. panel lakások).

[Ribizli]

Szeged ma bardzo dużą ilość pomników, nie wszystkie są związane ze znanymi osobami. Poniżej trzy pomniki kobiet:
Muza Szegedu (przed hotelem Novotel), na brzegu jej sukni stoją znane budynki miasta
Kobieta patrząca w zadumie na Cisę (na bulwarze ciągnącym się wzdłuż Cisy)
Kobieta z chlebem (Przeniesiony z Klauzál tér, gdzie kiedyś był targ pieczywa)

[Tiresias]

Bardzo dziękuję za świetny wątek i piękne zdjęcia.
Chciałbym uzupełnić kilka zdjęć, może wydadzą się ciekawe zainteresowanym.
W zeszłym roku jesienią udało mi się wejść do dużej synagogi i zrobić kilka zdjęć. To rzeczywiście jedna z piękniejszych synagog w Europie, imho.