Czy iść na hungarystykę na UW?

[Lilly Lill]

Myślę, że bliżej wypowie się tutaj Varpho :-)

Pozwolę sobie wtrącić trzy grosze, bo widzę, że kolega Varpho milczy

Powiem tak- zgadzając się z przedmówcą: to zajęcie czasochłonne. Filologia i to nie byle jaka charakteryzuje się tym, że na pierwszym roku MUSISZ nauczyć się niełatwego języka. Potem sobie nie poradzisz (u mnie w Krakowie od drugiego roku wszystkie zajęcia po węgiersku - myślę że u kolegów z UW podobnie).

I niestety, nie zawsze jest to czas spędzony produktywnie. Myślę, że gdyby wywalić z programu zajęć czas zmarnowany, z czterech lat licencjatu zrobiłyby się standardowe trzy. U nas lektorat z węgierskiego był od drugiego roku po węgiersku, ale inne zajęcia dopiero od trzeciego, a i to tylko te prowadzone przez Węgrów. Chociaż od czasów, kiedy byłam na pierwszych latach studiów minęło już trochę czasu i część kadry się zmieniła.

Ale opłaci się.

Ja tam jeszcze nie jestem tego taka pewna, ale nie tracę nadziei...

Dużo ciekawych zajęć

i niestety trochę nieciekawych

macie tam nowy budynek

no cóż, tym się akurat nie nacieszyłam, bo go otwarli dopiero na ostatni semestr moich studiów, ale to jest rzeczywiście duży plus, bo teraz każda grupa ma na zajęciach przydzieloną salę z oknem, w której się mieści (na starej Browarnej wcale nie było to takie oczywiste), do tego rzutniki, tablice multimedialne, cuda na kiju, a przy toaletach nie trzeba spędzać całej przerwy w kolejce.

naprawdę fantastycznie zaopatrzoną bibliotekę z doskonałymi kustoszami (pozdrawiam hehe)

też pozdrawiam!

Musisz sobie potem wbić do głowy automatyczna odpowiedź na wiecznie, do końca życia zadawane przez innych pytanie: "dlaczego hungarystyka" i "powiedz cos po węgiersku" :-)

A na to "dlaczego" to nawet od razu w trzech językach najlepiej.

Ja z czystym sercem polecam.

Ja natomiast nie do końca, ale może to wina tego, że mam wiele predyspozycji i zainteresowań (czasami mnie to już wkurza, bo nie wiem na co się zdecydować...), więc gdybym z tym, co wiem dziś, miała wybierać sobie studia, pewnie przyłożyłabym się bardziej do matmy i poszła na coś poważnego na polibudzie.

Ale jako hungarysta i osoba, która widziała już wielu studentów polecam ten kierunek raczej maniakom lub tym, którzy mają charakter maniakalno-zaraźliwy.

Potwierdzam, można się zarazić. Ja chciałam iść na fiński, a dzięki niezbyt jasnym zasadom rekrutacji dostałam się na węgierski i nawet mi się spodobało.
Zresztą jeśli chodzi o rzeczy niezbyt jasne, a także całkiem konkretny bajzel, to katedra hungarystyki niestety za moich czasów w tym brylowała... Problem jest też z niedasizmem wśród władz. Wiecznie czegoś się nie da zrobić, a jeśli jednak się da, to trzeba to wypraszać przez dłuższy czas. Szczytem szczytów jest konieczność brania urlopu dziekańskiego na roczne stypendium w Instytucie Balassiego w Budapeszcie (a może się mylę i wreszcie coś w tym temacie się ruszyło?). Dzięki niemu z czterech lat licencjatu można sobie zrobić - to niestety nie żart - licencjat pięcioletni... Studenci UJ i UAM mogą na tym stypendium normalnie zaliczyć rok i mieć trzy lata licencjatu, ale u nas oczywiście nie da się i już. Dzięki Bogu są też inne stypendia - semestralne na ELTE czy dwumiesięczne na zbieranie materiałów do licencjatu/magisterki albo letni uniwerek w Debreczynie (polecam! ). Aczkolwiek trzeba się nastawić na zbieranie na przedwczoraj stosów zaświadczeń o zaświadczeniu w dziesięciu kopiach i wersji cyfrowej, bo Węgrzy mają jakiegoś hopla na tym punkcie i wszystko to trzeba im dostarczyć, a na dodatek mają jakieś przedziwne podejście do kwestii terminów. Oprócz tego wszystkiego są jeszcze wyjazdy Erasmusowe.
Dla mnie plusem jest też możliwość nauki w ramach kierunku drugiego języka ugrofińskiego - fińskiego albo estońskiego. Niestety większość hungarystów traktuje to jak dopust Boży ("bo ja tu na węgierski przyszłam, a nie na jakieś nie wiadomo co" =='), swoim opóźnianiem skutecznie hamując rozwój tym, którzy chcieliby wynieść z zajęć trochę więcej. Na szczęście jest szansa załapania się na letni kurs także z tych języków, w czym lektorzy pomagają - mnie się udało tak pojechać ze stypendium do Finlandii i również byłam bardzo zadowolona

Jeśli komuś odpowiada klepanie wierszyków, śpiewanie piosenek i robienie przedstawień na święta czy jakieś węgierskie święta, to również będzie zadowolony. W zasadzie niegłupia sprawa, ale w okolicach czwartego roku zaczyna się człowiekowi po głowie kołatać myśl "ileż można?..."

Ja miałam tyle szczęścia, że zawsze kręciło mnie językoznawstwo, któremu, jako jedyna z grupy, pozostałam do końca wierna, dzięki czemu miałam promotora z prawdziwego zdarzenia, w przeciwieństwie do ekipy od literatury... No, ale miejmy nadzieję, że sprawa pana profesora, który studentom piątego roku pytającym o prace magisterskie mówi coś w stylu, że "jeszcze będzie na to czas, bo to można przecież w miesiąc napisać, a teraz zajmijmy się literaturą XIX w." ( ), zostanie jakoś wyprostowana.

No, myślę, że właśnie naraziłam się tylu osobom, że mi w życiu nie wydrukują dyplomu