Slowa zapozyczone z wegierskiego

[varpho]

W każdym razie dla mnie podobne są:
- szerda, csutortok, pentek,

kedd też, bo podobnie jak słowiański wtorek pochodzi od liczebnika '2' [kettő, wtóry].

- tolmacs (tłumacz),
- bika (byk),

to akurat są turkizmy, które trafiły nie tylko do węgierskiego, ale i do słowiańskich, a w przypadku tolmács - również i niemieckiego [dolmetschen 'tłumaczyć'].

- ebed (obiad),

objadać się.
i vacsora też. i uzsonna, choć tu trochę się znaczenie przesunęło ku wieczorowi [bo słowiański odpowiednik wiąże się z jugiem, czyli południem, a nie podwieczorkiem].

Nadal nie rozumiem i nie widze podobienstwa miedzy uborka i ogorek
te dwa slowa w ogole nie sa podobne

Węgrzy najprawdopodobniej zapożyczyli to słowo z języków południowosłowiańskich [które z kolei zapożyczyły z greki], gdzie zaczyna się ono od u-, a nie - jak w polskim - od o-. słowo to pierwotnie zapożyczono do węgierskiego z tym -g-, które jednak w wyniku rozpodobnienia względem końcowego -k zmieniło miejsce swojej artykulacji i przyjęło postać b.

w sumie różnica między g i b wcale nie jest taka duża - obie te głoski są wymawiane w ten sam sposób [obie są zwarte] i obie są dźwięczne. różnią się tylko miejscem artykulacji właśnie [g jest miękkopodniebienne, a b - dwuwargowe].

a rozpodobnienie polega na tym, że czasem, kiedy w wyrazie mamy dwie podobne głoski - w tym wypadku różniące się jedynie dźwięcznością g i k [ugorka] - to jedna z nich zmienia swoją wymowę, żeby wyraz był bardziej "urozmaicony fonetycznie". tutaj proces ten jest opisany na przykładzie polskich gwar.

przy okazji ciekawostka - pierwotna pisownia to "ogurek", ale przy okazji normalizacji naszej pisowni w międzywojniu stwierdzono, że to warzywo wymienia się na górę i uchwalono, że jedynym poprawnym zapisem jest zapis przez "ó"... :\

Sama bylam zdziwiona ze patkány rowniez wystepuje w jezyku czeskim i znaczy to samo: szczur

akurat patkány jest najprawdopodobniej również pochodzenia greckiego i oznaczało pierwotnie dosłownie "poncką mysz". ale to jest Wanderwort ["słowo błąkające się po językach"?] i ciężko dokładnie stwierdzić, kto od kogo zapożyczył.