Elmyr de Hory

[Vester]

Krzysztof Varga w "Gulaszu z Turula" napisał coś takiego: "Historia węgierskiej kultury, to historia samobójstwa. Odbieranie sobie życia jest nieodłącznym składnikiem, a właściwie konsekwencją węgierskiej nostalgii".
Pomyślałem sobie wówczas, że przecież musi być jakiś słynny Węgier, który ze swojego życia zrobił żart, przekorę, fake...

Wówczas od razu przypomniało mi się nazwisko najsłynniejszego fałszerza, jakiego widział ten świat, czyli Elmyra de Hory, przynajmniej z tego nazwiska jest bliżej znany, to nazwisko wywołuje wściekłość i zgrzytanie zębów u każdego marchanda )



Nawet jego śmierć (?) jest zagadkowa, tak jak i całe życie.
A kto uwierzy w jego rzekomą autobiografię, noszącą taki tytuł?:



Tajemniczym Węgrem, o którym mówić zaczął cały świat, zainteresował się szybko Orson Welles, czyniąc go bohaterem jednego z filmów:
http://www.filmweb.pl/film/F+jak+fałszerstwo-1973-35838
Polecam, to naprawdę świetny film...

Dla zainteresowanych życiem i niesamowitą twórczością, bo talentu Elmerowi odmówić nie można, kilka linków:

http://www.elmyr.net/

http://en.wikipedia.org/wiki/Elmyr_de_Hory[/url]

http://www.naszglos.info/sztuka/4287-nie...-malarstwa

Zresztą w sieci jego dzieł jest więcej...

[Aattaa]

Elmyr Dory-Boutin, urodził się w 1906 roku w bogatej węgierskiej rodzinie mieszczańskiej. Studiowal w Budapeszcie, a potem w Akademii Rysunku i Malarstwa w Monachium. Był bardzo utalentowanym malarzem, ale zaczął malować po 20 latach pobytu w Paryżu, zmuszony do tego trudną sytuacją materialną. Wkrótce odkrył w sobie niezwykły talent do podrabiania stylu Pabla Picassa. Elmyr bardzo szybko wypracował sobie niezawodny schemat podróbki, a potem sprzedaży falsyfikatów. W trudnym okresie po II wojnie światowej bardzo dużo osób sprzedawało bezcenne dzieła sztuki, aby zdobyć środki do życia. Ponadto, wiele z pojawiających się wówczas na rynku przedmiotów zostało wcześniej zrabowanych, więc tak samo sprzedający, jak i kupujący nie byli zbytnio zainteresowani w dochodzeniu prawdy na temat ich pochodzenia. Podróżował po całej Europie i Ameryce Południowej, by w końcu w 1947 roku przyjechać na trzymiesięczne „występy” do USA, które przedłużyły się, aż do jedenastu lat. Próbował sprzedawać swoje własne, oryginalne prace, niestety nikt nie był zainteresowany ich zakupem Wrócił więc do tworzenia falsyfikatów płócien takich malarzy jak: Matisse, Modigliani lub Renoir. Potem zaczął naśladować dzieła Degasa, Braque, Bonnarda lub Laurencin. Największym osiągnięciem w fałszerskim procederze Elmyra była sprzedaż Muzeum Sztuki przy Uniwersytecie w Harvardzie fałszywego obrazu Matisse’a - płótna, które przed sfinalizowaniem transakcji zostało dokładnie przebadane przez najlepszych rzeczoznawców. Z biegiem czasu zaczęło wychodzić na jaw, że sprzedawane przez niego obrazy i szkice są genialnymi falsyfikatami. Wkrótce to doprowadziło go do postawienia w stan oskarżenia i uwięzienia go w Hiszpanii. Przyczyniło się to do niezwykłej popularności malarza, który po opuszczeniu więzienia prawie z dnia na dzień stał się prawdziwą gwiazdą telewizyjnych programów. Wkrótce, razem z pisarzem Cliffordem Irvingiem, rozpoczął pracę nad swoją autobiografią. Jego życie zainspirowalo Orsona Welles'a, który w filmie „ F for Fake” przedstawił kronikę niezwykłych dokonań malarza. Elmyra de Hory znaleziono martwego w jego domu 11 grudnia 1976 roku. Za przyczynę śmierci uznano przedawkowanie leków nasennych.