Po wyróżnieniu Katalin Karikó w poniedziałek, kolejny urodzony na Węgrzech badacz otrzymał we wtorek najwyższe naukowe wyróżnienie. Ferenc Krausz, Pierre Agostini i Anne L'Hullilier otrzymali tegoroczną Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki za "opracowanie metody generowania attosekundowych impulsów świetlnych, które umożliwiają badanie dynamiki elektronowej materii".
Fizyka attosekundowa to stosunkowo młoda dyscyplina, która powstała dzięki szybkiemu rozwojowi technologii laserowej. Jej celem jest tworzenie krótszych niż kiedykolwiek wcześniej impulsów światła, znanych jako impulsy attosekundowe (attosekunda to miliardowa część miliardowej części sekundy - 10 do potęgi -18). Zmiany stanu elektronów, które determinują zachowanie i reakcje atomów i cząsteczek, zachodzą z niewiarygodnie dużą prędkością, zazwyczaj w ciągu kilku dziesiątych attosekundy.
W attosekundowej skali czasowej można zatem obserwować zachowanie elektronów, a impulsy zapewniają środki do badania i kontrolowania ruchu elektronów.
Technologia ta może pomóc w zrozumieniu zmian strukturalnych w cząsteczkach, prowadząc na przykład do nowych technik obrazowania medycznego, a lepsze zrozumienie molekularnych zmian strukturalnych może również prowadzić do znacznych postępów w opracowywaniu leków.
Badanie coraz mniejszych wymiarów w przestrzeni i czasie za pomocą ultrakrótkich impulsów światła jest przedmiotem zainteresowania Ferenca Krausza od wczesnych lat 90-tych. Grupa badawcza kierowana przez profesora Krausza odgrała pionierską rolę w doskonaleniu technologii laserowej na początku XXI wieku.
Jako pierwsi na świecie wygenerowali i zmierzyli attosekundowe (10 do -18 część sekundy) impulsy światła.
Innymi słowy, jako pierwszy dokonał obserwacji ruchu elektronów w skali atomowej w czasie rzeczywistym. Od tego czasu opracowana przez niego technologia była wykorzystywana do badania zależności czasowych wielu procesów fizyki atomowej i molekularnej, takich jak fotojonizacja.
Opracowana technologia jest wykorzystywana do analizy próbek krwi i wykrywania subtelnych zmian w ich składzie, w celu potwierdzenia, czy zmiany te są wystarczająco specyficzne, aby umożliwić jasną diagnozę raka we wczesnych stadiach.
Źródło: 24.hu
Fizyka attosekundowa to stosunkowo młoda dyscyplina, która powstała dzięki szybkiemu rozwojowi technologii laserowej. Jej celem jest tworzenie krótszych niż kiedykolwiek wcześniej impulsów światła, znanych jako impulsy attosekundowe (attosekunda to miliardowa część miliardowej części sekundy - 10 do potęgi -18). Zmiany stanu elektronów, które determinują zachowanie i reakcje atomów i cząsteczek, zachodzą z niewiarygodnie dużą prędkością, zazwyczaj w ciągu kilku dziesiątych attosekundy.
W attosekundowej skali czasowej można zatem obserwować zachowanie elektronów, a impulsy zapewniają środki do badania i kontrolowania ruchu elektronów.
Technologia ta może pomóc w zrozumieniu zmian strukturalnych w cząsteczkach, prowadząc na przykład do nowych technik obrazowania medycznego, a lepsze zrozumienie molekularnych zmian strukturalnych może również prowadzić do znacznych postępów w opracowywaniu leków.
Badanie coraz mniejszych wymiarów w przestrzeni i czasie za pomocą ultrakrótkich impulsów światła jest przedmiotem zainteresowania Ferenca Krausza od wczesnych lat 90-tych. Grupa badawcza kierowana przez profesora Krausza odgrała pionierską rolę w doskonaleniu technologii laserowej na początku XXI wieku.
Jako pierwsi na świecie wygenerowali i zmierzyli attosekundowe (10 do -18 część sekundy) impulsy światła.
Innymi słowy, jako pierwszy dokonał obserwacji ruchu elektronów w skali atomowej w czasie rzeczywistym. Od tego czasu opracowana przez niego technologia była wykorzystywana do badania zależności czasowych wielu procesów fizyki atomowej i molekularnej, takich jak fotojonizacja.
Opracowana technologia jest wykorzystywana do analizy próbek krwi i wykrywania subtelnych zmian w ich składzie, w celu potwierdzenia, czy zmiany te są wystarczająco specyficzne, aby umożliwić jasną diagnozę raka we wczesnych stadiach.
Źródło: 24.hu