Witam.
Nasze wakacje nad Balatonem to skutek koligacji rodzinnych. Moja ciocia z pochodzenia była Węgierką. Niestety już nie żyje i wszelkich informacji o tym kraju musiałem dowiadywać się z różnych źródeł. Pewnego dnia doszedłem do wniosku, że warto byłoby przynajmniej raz obejrzeć kawałek miejsca z którego pochodziła ciotka.
Po negocjacjach doszliśmy do wniosku, że wyjazd na tydzień to strata czasu bo dwa dni w drodze więc stanęło na tym, że minimum dwa tygodnie. Jako że był to pierwszy tego typu nasz wyjazd nie chcieliśmy jechać w ciemno. Rozpoczęliśmy poszukiwania jakiegoś lokum. Początkowo nie mieliśmy nic sprecyzowanego. W pierwszym wariancie miało być razem z wyżywieniem. Jednak wariant ten odpadł, gdyż bariera językowa (wstyd pisać) dość duża i wszelkiego rodzaju wycieczki musielibyśmy dostosować do godzin posiłkowych. Stanęło na tym, że wynaleźliśmy domek w Internecie, dokonaliśmy rezerwacji i oczekiwaliśmy na datę wyjazdu. Pobyt nad Balatonem trwał od 16 do 30 sierpnia 2012 roku. Mieszkaliśmy w miejscowości Balatonlelle. Jechaliśmy w czteroosobowym składzie ze Świdnika, Rzeszowa oraz Nowego Sącza. Wyjazd właściwy rozpoczął się 16 sierpnia o godzinie 6 rano w Rzeszowie. Po dojechaniu do Nowego Sącza była przerwa na drugie śniadanie, na kawę i w dalszą drogę. Wybrałem trasę jadąc na Krynicę, Tylicz i przekraczaliśmy granicę w Muszynce. Droga dobra, mało uczęszczana więc spokojnie można jechać. Po dojechaniu do Bardejova dalsza droga już w kierunku na Kosice. W związku z tym, że źle skonfigurowałem nawigację odcinek autostrady między Presovem a Kosicami przejechałem bez opłaty (czekam na efekty). Nie widziałem żadnych bramek przed wjazdem i to mnie zmyliło. Ok godziny 15 trafiłem na szczyt komunikacyjny w Budapeszcie jednak udało się jakoś przetrwać i ok 16:30-16:45 odebraliśmy kucze od naszego wakacyjnego lokum. Po rozlokowaniu się wyruszyliśmy na rekonesans po miejscowości. W związku z tym, że 20 sierpnia to święto na Węgrzech więc trafiliśmy na długi miejscowy weekend. Na nasze nieszczęście akurat od piątku do niedzieli odbywał się na pobliskim kempingu jakiś „festiwal” muzyki metalowej i niestety pierwsze noce były dość zakłócone gdyż hałas cichł ok 1-2 w nocy. Ponad to w ciągu dnia odbywało się coś jakby festiwal, święto wina
. Kramy, stragany, miejsca degustacji itp. Po zapoznaniu się z okolicą od następnego dnia rozpoczęliśmy aktywny wypoczynek w wodzie. I tu problem, bo powiedzieć dziecku aby nie wchodziło głębiej do wody niż do pasa to pójdzie 350m w głąb jeziora 
. Po wyczerpaniu się zapasów przywiezionych z kraju tzn. głównie pieczywa, wybraliśmy się na poszukiwanie jakiegoś sklepu. Na nasze szczęście w okolicy znajdują się sklepy różnych sieci handlowych. Znaleźliśmy całodobowe Tesco w sąsiedniej miejscowości, ponadto jest Lidl i Spar. Aby nie spędzać dużo czasu „przy garach” czasem wybieraliśmy się na degustacje miejscowych produktów kulinarnych do różnych knajpeczek. Co nas zaskoczyło, większość z tych lokali czynna jest do godziny 22-23. Jeden tylko lokal był czynny całodobowo, jednak tam jakoś nigdy nie dotarliśmy. Kuchnia miejscowa jest smaczna, jednak bardzo tłusta (przynajmniej naszym zdaniem).
W sąsiedniej miejscowości, Balatonboglár, znajduje się punkt widokowy. Jest to metalowa konstrukcja z kilkoma platformami. Dodatkowo w nocy jest oświetlona, co dodaje uroku miasteczku.
Poza kąpielami w Balatonie wybraliśmy się na wycieczkę do Siófok oraz do Keszthely. Bardzo urokliwe miasteczka.
Wielkim doświadczeniem, przynajmniej dla nas jako osób wierzących, był udział w węgierskiej mszy świętej. Różni się od tych znanych z naszych Kościołów jednak Bóg jest wszędzie taki sam i ten sam.
Poza kąpielami i zwiedzaniem czasem robiliśmy zdjęcia. I tym sposobem przeminęły dwa tygodnie i przyszedł czas powrotu. W czwartek 30 sierpnia wróciliśmy do kraju pełni wrażeń, nowych doświadczeń, podbudowani kulturą mieszkańców, zwyczajami na drogach oraz ich stanem a także z przeświadczeniem, że jeszcze kiedyś wybierzemy się na Węgry.
Nasze wakacje nad Balatonem to skutek koligacji rodzinnych. Moja ciocia z pochodzenia była Węgierką. Niestety już nie żyje i wszelkich informacji o tym kraju musiałem dowiadywać się z różnych źródeł. Pewnego dnia doszedłem do wniosku, że warto byłoby przynajmniej raz obejrzeć kawałek miejsca z którego pochodziła ciotka.
Po negocjacjach doszliśmy do wniosku, że wyjazd na tydzień to strata czasu bo dwa dni w drodze więc stanęło na tym, że minimum dwa tygodnie. Jako że był to pierwszy tego typu nasz wyjazd nie chcieliśmy jechać w ciemno. Rozpoczęliśmy poszukiwania jakiegoś lokum. Początkowo nie mieliśmy nic sprecyzowanego. W pierwszym wariancie miało być razem z wyżywieniem. Jednak wariant ten odpadł, gdyż bariera językowa (wstyd pisać) dość duża i wszelkiego rodzaju wycieczki musielibyśmy dostosować do godzin posiłkowych. Stanęło na tym, że wynaleźliśmy domek w Internecie, dokonaliśmy rezerwacji i oczekiwaliśmy na datę wyjazdu. Pobyt nad Balatonem trwał od 16 do 30 sierpnia 2012 roku. Mieszkaliśmy w miejscowości Balatonlelle. Jechaliśmy w czteroosobowym składzie ze Świdnika, Rzeszowa oraz Nowego Sącza. Wyjazd właściwy rozpoczął się 16 sierpnia o godzinie 6 rano w Rzeszowie. Po dojechaniu do Nowego Sącza była przerwa na drugie śniadanie, na kawę i w dalszą drogę. Wybrałem trasę jadąc na Krynicę, Tylicz i przekraczaliśmy granicę w Muszynce. Droga dobra, mało uczęszczana więc spokojnie można jechać. Po dojechaniu do Bardejova dalsza droga już w kierunku na Kosice. W związku z tym, że źle skonfigurowałem nawigację odcinek autostrady między Presovem a Kosicami przejechałem bez opłaty (czekam na efekty). Nie widziałem żadnych bramek przed wjazdem i to mnie zmyliło. Ok godziny 15 trafiłem na szczyt komunikacyjny w Budapeszcie jednak udało się jakoś przetrwać i ok 16:30-16:45 odebraliśmy kucze od naszego wakacyjnego lokum. Po rozlokowaniu się wyruszyliśmy na rekonesans po miejscowości. W związku z tym, że 20 sierpnia to święto na Węgrzech więc trafiliśmy na długi miejscowy weekend. Na nasze nieszczęście akurat od piątku do niedzieli odbywał się na pobliskim kempingu jakiś „festiwal” muzyki metalowej i niestety pierwsze noce były dość zakłócone gdyż hałas cichł ok 1-2 w nocy. Ponad to w ciągu dnia odbywało się coś jakby festiwal, święto wina
. Kramy, stragany, miejsca degustacji itp. Po zapoznaniu się z okolicą od następnego dnia rozpoczęliśmy aktywny wypoczynek w wodzie. I tu problem, bo powiedzieć dziecku aby nie wchodziło głębiej do wody niż do pasa to pójdzie 350m w głąb jeziora . Po wyczerpaniu się zapasów przywiezionych z kraju tzn. głównie pieczywa, wybraliśmy się na poszukiwanie jakiegoś sklepu. Na nasze szczęście w okolicy znajdują się sklepy różnych sieci handlowych. Znaleźliśmy całodobowe Tesco w sąsiedniej miejscowości, ponadto jest Lidl i Spar. Aby nie spędzać dużo czasu „przy garach” czasem wybieraliśmy się na degustacje miejscowych produktów kulinarnych do różnych knajpeczek. Co nas zaskoczyło, większość z tych lokali czynna jest do godziny 22-23. Jeden tylko lokal był czynny całodobowo, jednak tam jakoś nigdy nie dotarliśmy. Kuchnia miejscowa jest smaczna, jednak bardzo tłusta (przynajmniej naszym zdaniem).W sąsiedniej miejscowości, Balatonboglár, znajduje się punkt widokowy. Jest to metalowa konstrukcja z kilkoma platformami. Dodatkowo w nocy jest oświetlona, co dodaje uroku miasteczku.
Poza kąpielami w Balatonie wybraliśmy się na wycieczkę do Siófok oraz do Keszthely. Bardzo urokliwe miasteczka.
Wielkim doświadczeniem, przynajmniej dla nas jako osób wierzących, był udział w węgierskiej mszy świętej. Różni się od tych znanych z naszych Kościołów jednak Bóg jest wszędzie taki sam i ten sam.
Poza kąpielami i zwiedzaniem czasem robiliśmy zdjęcia. I tym sposobem przeminęły dwa tygodnie i przyszedł czas powrotu. W czwartek 30 sierpnia wróciliśmy do kraju pełni wrażeń, nowych doświadczeń, podbudowani kulturą mieszkańców, zwyczajami na drogach oraz ich stanem a także z przeświadczeniem, że jeszcze kiedyś wybierzemy się na Węgry.